خازن خشک یک نوع خازن الکتریکی است که برای ذخیره و تخلیه انرژی الکتریکی استفاده می شود. این نوع خازن از یک جفت الکترودهای جامد که از جنس فلز یا کربن تشکیل شده است، تشکیل شده است. خازن خشک عموماً از جنس فلز اکسید (مانند فلز اکسید آلومینیوم) یا پلیمر (مانند پلی پروپیلن) است که به عنوان عایق بین الکترودها عمل می کند.
خازن خشک دارای ویژگی هایی مانند اندازه کوچک، وزن سبک، عمر طولانی و عدم وجود نیاز به نگهداری است. این ویژگی ها باعث شده است که خازن خشک برای استفاده در دستگاه ها و مدارهای الکتریکی کوچک و قابل حمل مناسب باشد.
یکی از کاربردهای اصلی خازن خشک، در مدارهای الکتریکی است که نیاز به ذخیره و تخلیه سریع انرژی الکتریکی دارند، مانند دستگاه های الکتریکی، تلفن همراه، دوربین های دیجیتال و لپ تاپ ها. همچنین، خازن خشک در مدارهای الکتریکی صنعتی و خودروها نیز استفاده می شود.
از مزیت های خازن خشک می توان به سرعت بالا در تخلیه انرژی الکتریکی، عمر طولانی، عدم نیاز به نگهداری و ابعاد کوچک آن اشاره کرد. با این حال، خازن خشک دارای محدودیت هایی نیز مانند ظرفیت ذخیره انرژی محدود و ولتاژ عملیاتی محدود است.
در نتیجه، خازن خشک یک فناوری مهم در زمینه الکترونیک و الکتریسیته است که به دلیل ویژگی های منحصر به فرد خود، در بسیاری از دستگاه ها و مدارهای الکتریکی مورد استفاده قرار می گیرد.