فیوز (Fuse) یک وسیله ایمنی الکتریکی است که برای محافظت از جریان بیش از حد یک مدار الکتریکی عمل می‌کند به عبارت دیگر در برابر آسیب‌های ناشی از تغییرات الکتریکی ناگهانی و غیرمعمول مورد استفاده قرار می‌گیرد. این قطعه حفاظتی از یک نوار نازک یا رشته فلزی درون یک محفظه تشکیل شده است که عبور جریان زیاد از آن موجب ذوب شدن و در نتیجه باز شدن مدار از منبع تغذیه می‌شود.

مشخصات فیوزها

• جریان نامی: حداکثر جریانی (برحسب آمپر) که فیوز بدون ذوب شدن رشته فلزی درون آن از خود عبور می‌دهد.
• ولتاژ‌ نامی: کوچکترین مقدار ولتاژهای نامی اجزای فیوز
• ظرفیت قطع: حداکثر جریانی است که بدون قطع فیوز می‌تواند از آن عبور کند.
• افت ولتاژ: هنگامی که جریان بیش از حد از فیوز عبور کند، المنت فیوز ذوب شده و مدار را باز می‌کند. در نتیجه این عمل، مقاومت تغییر کرده افت ولتاژ کمتر خواهد شد.

انواع فیوز:

1. فیوز مینیاتوری: یک کلید الکترومکانیکی خودکار می باشد و تجهیزی است که مصرف کننده را هم در برابر خطای اتصال کوتاه و هم جریان اضافه بار حفاظت می کند و به علت خودکار بودن، بعد از قطع شدن، مجدد به مدار باز می گردد. کلیدهای مینیاتوری غیر قابل تنظیم بوده و می توانند هم به صورت مغناطیسی و هم به صورت حرارتی عمل کنند.
2. فیوز فشنگی : یا LS برای مدار برق‎های خانگی طراحی شده است. این نوع فیوز از سه بخش مهم کلاهک، مغزی یا فشنگی و پایه فیوز تشکیل شده است.
3. فیوز کاردی : مانند فیوز فشنگی یا فیوز شیشه ای که مکانیزم اصلی آنها عین هم است و فقط در شکل ظاهری و مقدار تحمل جریان با یک دیگر متفاوت هستند.
4. فیوز سلندری: یک وسیله ی حفاظتی است که وسایل الکتریکی را در برابر جریان اتصال کوتاه محافظت میکند . این فیوزها به این دلیل فیوز سیلندری نامگذاری شده اند که شکل انها مانند سیلندر است.
5. فیوز محافظ جان : که گاهی اوقات RCCB نیز نامیده می‌شود، یک نوع کلید است که جریان سیم‌های رفت و برگشت را با هم مقایسه می کند و در صورتی که این دو جریان با یکدیگر اختلاف داشته باشند مدار را قطع می کند. این دستگاه های سیم کشی الکتریکی به گونه‌ای طراحی شده اند که سریعاً و به طور خودکار مدار را از هم جدا کنند.
6. پایه فیوز : فیوزها چون یکبار مصرفند نیاز به جابجایی و تعویض دارند و بصورت دایم در مدار استفاده نمیشوند.فیوزها معمولا با استفاده از پایه فیوز نصب میشوند